Uzunca süredir aklımda olan bir şeydi blog sahibi olmak.
Okuduğum bir çok kaliteli blogun bu girişimimde etkisi fazla. Ama bir heves olmaması en büyük dileğim. Zira insan oğlunun en dehşet verici özelliklerinden birisi kanımca, heves dediğimiz zayıf duygu. Anlık heyecan patlaması her daim bu duyguyu canlı tutar. Bir an bakmışsınız iz kalmamış heyecandan.
Bunun bilinciyle başlıyorum yazmaya. Umarım kendime ulaşma hevesim, sabun köpüğü kıvamında olmasın, bir kahvenin kırk yıllık hatırı kadar uzun olsun köpüğü.
Dilerim öyle olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder