İlkokul zamanı en sevdiğim şeylerden biriydi, elişi dersleri. Kağıtları kesmek, katlamak, kırpıp kırpıp bişeyler oluşturmak çok keyif verirdi. O zamanlarda ruhun terapisi diye bir kavramı bilsem, bunun faydalarını o yaşta idrak edebilsem, hayata daha da başka bir keyifli gözle bakabilirdim sanırım. Hoş, şu an da kendimce keyfili bir gözle bakabiliyorum ama eğer o zamanlar bu keyfin ruha yansımasının farkındalığında olsam, sanırım güzel sanatlarda okumak için varımı yoğumu ortaya koyuverirdim. Sonuçta, aslında şu an ki serzenişimin, sanatçı ruhuna sahip olmayışıma bir isyanı diyebiliriz.
İşte bu ruha sahip insanlardan birisi Peter Callesen. Tamamen kağıtlarla yapmış olduğu çalışmaları görünce bunları düşünmekten alıkoyamadım kendimi. Takdirimi sadece hayranlıkla izleyerek sunabiliyorum. Bunlar ve benzeri daha bir çok çalışması için burayı gezebilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder